biar masa yang menentukan

yo!!
petang semalam ada kawan ibu datang rumah n somehow he knew about my ambition to become a cheff..
well, of course ibu yang kasitau..
ok fine la..dy dah tau so aq iyakan aje..
pastu tetiba lak dy dok membebel pasal peringkat2 yang aq kena lalui sebelum menjadi executive cheff..[time nie aq masih boleh terima lagi]
tpi bila part dy cakap yang nak jadi cheff x perlu nak belajar pandai2, aq rasa cam nak cekik2 jek pak cik tu!
aq tau la yang nak jadi cheff tu lebih memerlukan kemahiran tpi x bermakna orang yang agak pandai akademik macam aq nie [pandai la sangat..] x boleh capai cita2 aq tu..
and he kept repeating about his friend that was a cheff and only had SRP..
bagusla kan kalau orang yang hanya ada SRP boleh berjaya tpi itu x bermakna yang nak jadi cheff hanya perlu amik SRP..[aq x ingat la SRP tu PMR or SPM..]
ya, aq tau la yang dy sebenarnya x nak aq tersalah buat keputusan dan aq sendiri dah fikir masak2 yang kalau aq x ditakdirkan untuk menjadi cheff than i will be anything else...
kalau korang nak cakap yang aq nie xde keyakinan n xde hala tuju...silakan..
sebab selama nie aq selalu fikir yang aq akan jadi seorang cheff dan mempunyai sebuah restoran dengan keunikkan yang tersendiri yang aq dah plan tpi bila ada orang bantah even dy bukan keluarga aq, aq rasa cam dah hilang semangat [walaupon aq sedar yang aq mungkin x sesuai dengan cita2 aq tu] sebab keluarga aq pon x kesah..
dan ya, dy cuma nak menasihatkan aq n i know that..
it just...that when you eagerly wanted something n you knew that someday you'll get it but suddenly someone came up n told you that you would never get it, you feel like half of your life had been taken away..n that how i felt..

bila difikirkan balik, aq masih muda lagi dan perjalanan hidup aq masih panjang so i let it be..
biar masa yang menentukan..

tu jek la..

bye...

adios..